اثر دوزهای درمانی متفاوت ایبوپروفن بر فعالیت آنزیم آدنوزین دآمیناز در دماهای فیزیولوژیک و پاتولوژیک

سابقه و هدف: آدنوزین دآمیناز ( adenosine deaminase, ada ) یک آنزیم کاتابولیک پورین می باشد که آدنوزین و '2- داکسی آدنوزین را به طور برگشت ناپذیر دآمینه می کند. ada در رشد سیستم ایمنی دخالت داشته در فرایند التهاب نیز درگیر است. در این پژوهش اثر تقویت کنندگی سه دوز متفاوت ایبوپروفن به عنوان یکی از داروهای ضد التهاب بر فعالیت این آنزیم در دماهای فیزیولوژیک و پاتولوژیک بررسی شده است.   مواد و روش ها: فعالیت آدنوزین دآمیناز در دو دمای 37 و 42 درجه در حضور و عدم حضور دارو از طریق اسپکترومتری در طول موج nm 265 سنجش شد.   یافته ها: دوز بالا و پایین ایبوپروفن در دمای 37 درجه اثر فعال کنندگی بر آنزیم داشته، حساسیت آنزیم به اثر سوبسترا را تعدیل می کند. هم چنین از یک طرف اثر ضد التهابی آدنوزین با کاهش غلظت آن را کاهش داده و از طرف دیگر بر سیستم ایمنی اثر مثبتی را اعمال می کند. دمای 42 درجه اثر تقویت فعالیت آنزیم توسط ایبوپروفن را کاهش داده و ایبوپروفن در این دما اثر دما بر وابستگی فعالیت آنزیم به سوبسترایش را نیز تعدیل می کند. اثرات ایبوپروفن بر سیستم ایمنی و ضد التهاب بودن آدنوزین در 42 درجه کم تر است.   نتیجه گیری: ایبوپروفن یک فعال کننده قطعی برای آدنوزین دآمیناز بوده در نتیجه برای شرایط نقص ایمنی می تواند مفید باشد. این دارو با توجه به فقدان فعال کننده تاکنون برای این آنزیم اهمیت دارد. ایبوپروفن اثر ضد التهابی آدنوزین را کم رنگ می کند.آزمایشات in vivo در مطالعات بعدی مورد نیاز است.